Κάθε μετανάστης εκπαιδευτικός στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει μια δική του ιστορία να πει σχετικά με την πορεία του προς τα σχολεία. Πολλοί απο εμάς δυσκολεύτηκαν. Κάποιοι άλλοι όχι. Αυτές οι διαφορές στην εμπειρία του κάθε μετανάστη εκπαιδευτικού φαίνονται άλλωστε και στη μικρή δημοσκόπηση που είχα κάνει πριν καιρό στο άρθρο ”Πόσο εύκολο είναι να μπει ένας μετανάστης εκπαιδευτικός σε Αγγλικό σχολείο;”
Η δική μου πορεία προς τα σχολεία είχε κάποιες ιδιαιτερότητες. Αρχικά, όταν έφτασα στην Αγγλία το 2008 δεν είχα ιδέα οτι το πτυχίο μου αντιστοιχούσε σε QTS και ότι είχα το δικαίωμα να διδάξω. Και ενώ οργανισμοί εδώ στη Βρετανία όπως το Teaching Agency μπορεί να υποθέσουν στο περίπου ότι ένας δάσκαλος απο άλλη χώρα μπορεί να δικαιούνται QTS, στην περίπτωση των Νηπιαγωγών είναι λίγο περίεργα τα πράγματα. Αυτό οφείλεται εν μέρει στη σύγχυση που υπάρχει στην προσχολική αγωγή της Αγγλίας και τη διαφορά ανάμεσα σε Teacher και Nursery Nurse. Και τότε πίστευα ότι αναγνωριζόμουν απλά ως Nursery Nurse.
Βλέπετε, δεν υπήρχαν τότε οι ομάδες Ελλήνων εκπαιδευτικών και οι σελίδες δικτύωσης που υπάρχουν τώρα για να με ενημερώσουν. Δεν ήξερα καν ότι υπήρχε η επιλογή του UK Naric, και με την περιπετειώδη διάθεση και τον ενθουσιασμό που με διακατείχε πάντα -και ειδικά τότε στα 22 μου- ήρθα με το Ελληνικό πτυχίο μου της Νηπιαγωγού ΑΕΙ, και μάλιστα αμετάφραστο!
Κάπου το 2011 δοκίμασα την τύχη μου σε ένα Αγγλόφωνο σχολείο της Αθήνας. Και παρά το ότι απόλαυσα ιδιαίτερα την καθημερινότητά μου εκεί, η ιδέα ότι ο μισθός μου θα έμενε στάσιμος κάθε χρόνο με διέλυε.
Οι πρώτες μου θέσεις σε παιδικούς σταθμούς
Όταν έφτασα στην Αγγλία είχα ήδη εξασφαλισμένη μια συνέντευξη σε έναν Γαλλόφωνο παιδικο σταθμό. Θα με ρωτήσετε τώρα ”Ξέρεις Γαλλικά;” και η απάντησή μου θα είναι ένα τεράστιο ”όχι”! Για κάποιο λόγο όμως με πήραν. Ωστόσο δεν έμεινα πολύ. Κάπου στο δεύτερο μήνα ένιωθα το κλίμα να μη με ”σηκώνει”…
Έτσι κατέληξα σε έναν Μοντεσοριανό παιδικό σταθμό, στον οποίο επίσης έμεινα μόνο 4 μήνες. Μια πικρή ιστορία, και ίσως σπάνια περίπτωση παιδικού σταθμού που έκανε πολλές απάτες στις πληρωμές του προσωπικού. Ευτυχως για εμένα και δυστυχώς για εκείνους, κάποια στιγμή η εφορία τους κατάλαβε.
Η τρίτη μου θέση ήταν σε ένα υπέροχο Nursery. Καταπληκτικοί άνθρωποι και με τεράστια υπομονή. Μου έμαθαν πολλά και κυρίως ένιωσα ότι εκτίμησαν τις ικανότητές μου. Έμεινα εκεί περίπου ένα χρόνο και στη συνέχεια, αφού δοκίμασα λίγο την εμπειρία της nanny, δούλεψα σε έναν ακόμη παιδικό σταθμό για περίπου ένα χρόνο. Τότε όμως είχα αρχίσει να κουράζομαι.
Η προσπάθεια στην Ελλάδα
Κάπου το 2011 δοκίμασα την τύχη μου σε ένα Αγγλόφωνο σχολείο της Αθήνας. Και παρά το ότι απόλαυσα ιδιαίτερα την καθημερινότητά μου εκεί, η ιδέα ότι ο μισθός μου θα έμενε στάσιμος κάθε χρόνο με διέλυε. Διαπίστωσα πως σε 5,6 ή 10 χρόνια θα ήμουν ακόμη εκεί να κάνω το ίδιο πράγμα, χωρίς προαγωγή, χωρίς επιπλέον χρήματα και χωρίς προοπτικές. Έτσι όταν έληξε η σύμβασή μου τα μάζεψα όπως-όπως…
Η επιστροφή
Το Σεπτέμβρη του 2012 επέστρεψα με την ουρά στα σκέλια, ξέροντας πλέον ότι δεν έπρεπε να είχα φύγει ποτέ. Και αφού δούλεψα περίπου 16 μήνες ως προϊσταμένη σε δύο διαφορετικούς παιδικούς σταθμούς, έμαθα τυχαια απο αναγνώστρια της σελίδας μου (του τότε μπλογκ Νηπιαγωγοί στην Αγγλία) ότι έστειλε τα χαρτιά της για QTS όντας Νηπιαγωγός και το έλαβε επιτυχώς. Απο τότε ταρακουνήθηκε το σύμπαν γύρω μου.
Η λήψη QTS και το πρόβλημα των συστάσεων
Έλαβα το QTS το Δεκέμβρη του 2013. Ωστόσο τότε δεν ένιωθα ακόμη έτοιμη να ψάξω σε σχολεία, ενώ οι αιτήσεις για μόνιμες διδακτικές θέσεις που είχα κάνει δεν είχαν φέρει κανένα αποτέλεσμα. Έτσι έψαξα κυρίως για διδακτικές θέσεις σε παιδικούς σταθμούς (και όμως υπάρχουν- δείτε αυτό το άρθρο μου!)
Ωστόσο η τότε εργοδότριά μου δημιούργησε ένα μεγάλο πρόβλημα με τις συστάσεις- και μάλιστα ανεξήγητο καθότι δεν είχε προκύψει ποτέ πρόβλημα στη δουλειά μου. Παρόλα αυτά οι εργοδότες και οι κακές συστάσεις είναι κάτι που έχει συμβεί σε πολλούς, και μάλιστα έχω γράψει γι αυτό (δείτε εδώ). Και μέχρι να λυθεί, το γεγονός ότι ένας απο τους εργοδότες μου δεν έδινε Outstanding συστάσεις σήμαινε ότι είχα job offer withdrawals. Έτσι στις αρχές του 2014, αφού η κατάσταση είχε ”κολλήσει” για 2-3 μήνες, αποφάσισα να γραφτώ σε supply agencies και να ξεκινήσω ημερήσια κάλυψη σε σχολεία.
Το πρώτο supply
Ξεκίνησα με ένα γραφείο τον Ιανουάριο του 2014 και για έναν ολόκληρο μήνα κάλυψα ένα συγκεκριμένο σχολείο διδάσκοντας Art σε όλες τις τάξεις και κάνοντας PPA cover. Έμαθα πολλά, όπως το πως να προστατευτείς όταν μαθητής σου πετάει καρέκλα. Επίσης έμαθα ότι τα παιδιά των κρατικών σχολείων έχουν περάσει πολλά- και πολλές φορές δεν τα διανοούμαστε καν. Πέρασα έναν ήρεμο μήνα με χρήματα που μου επέτρεπαν να ζήσω και να περάσω καλά. Ωστόσο μετά απο εκείνο το μήνα, τα τηλέφωνα απο το γραφείο σταμάτησαν. Έτσι, κατάλαβα ότι είχε έρθει η ώρα να ψάξω για άλλα γραφεία.
Το δεύτερο supply
Το Φεβρουάριο του 2014 γράφτηκα σε ένα άλλο γραφείο- και είχα δουλειά κάθε μέρα για ένα χρόνο (εκτός απο τις σχολικές διακοπές φυσικά)! Δίδαξα κυρίως Reception, Year 1 και Year 2 ενώ δούλεψα και ως after school nanny, τρεις φορές την εβδομάδα για να αντέξω τις… αφραγκίες των διακοπών! Παρά το ότι καθ’όλη τη διάρκεια του χρόνου ενώ δούλευα ως supply teacher είχα κάνει άπειρες αιτήσεις για μόνιμες και long term θέσεις, δε συνάντησα καμία επιτυχία. Έκανα κάποια δοκιμαστικά μέσω του γραφείου μου- αλλά καμία τύχη και εκεί! Κάθε φορά που κάποιο σχολείο με συμπαθούσε και ήταν έτοιμο να με προσλάβει -τσουπ- άτομο με PGCE και τα Αγγλικά ως πρώτη γλώσσα έπαιρνε τη θέση. Έκανα όμως υπομονή και μετά απο πολλά δοκιμαστικά, βρήκα μέσω του γραφείου μου την πρώτη long term θέση.
Τα Academies μπορεί να είναι μεν δωρεάν για τους μαθητές, ωστόσο δεν υποχρεούνται να τηρούν τα κρατικά standards ως προς τα εργασιακά δικαιώματα των δασκάλων. Έτσι, μπορούν να σε κάνουν να δουλέψεις στις σχολικές διακοπές, να σε κρατήσουν για δουλειά ως τις 8.00 το βράδυ και να σε αναγκάσουν να δουλεύεις στο διάλειμμά σου.
Η πρώτη long term θέση
Η πρώτη μου long term θέση ήταν σε μια Nursery class για 6 μήνες- απο το Γενάρη του 2015 ως το τέλος της χρονιάς. Θα αναλάμβανα τα καινούρια παιδιά που ξεκινούσαν καθότι ο αριθμός τους το έκανε αδύνατον για τη μόνιμη δασκάλα να τα βγάλει πέρα. Πέρασα υπέροχα σε εκείνη τη θέση και εξασφάλισα πολύ καλές συστάσεις. Ήμουν πλέον έτοιμη να ψάξω για μόνιμες θέσεις με ένα καλύτερο βιογραφικό και έχοντας το πολυπόθητο teaching experience! Δυστυχώς όμως, απο τις άπειρες αιτήσεις που έκανα για δουλειά, με κάλεσαν μόνο δύο σε συνέντευξη. Ήμουν τυχερή σε μία απο αυτές και μου προσφέρθηκε η πρώτη μόνιμη θέση μου.
Η πρώτη μόνιμη θέση
Η μόνιμη θέση μου ήταν ως Reception teacher σε ένα κρατικο σχολείο- ωστόσο σύντομα κατάλαβα ότι ήταν Academy. Δε γνωρίζω πόσοι ξέρετε τη διαφορά- και αν δεν την γνωρίζετε δείτε αυτό το άρθρο μου. Τα Academies μπορεί να είναι μεν δωρεάν για τους μαθητές, ωστόσο δεν υποχρεούνται να τηρούν τα κρατικά standards ως προς τα εργασιακά δικαιώματα των δασκάλων. Έτσι, μπορούν να σε κάνουν να δουλέψεις στις σχολικές διακοπές, να σε κρατήσουν για δουλειά ως τις 8.00 το βράδυ και να σε αναγκάσουν να δουλεύεις στο διάλειμμά σου.
Και δυστυχώς εκείνη η εμπειρία δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Δυσκολεύτηκα πολύ εκείνο το χρόνο. ‘Εβαλα πολύ βάρος, άρχισα να κάνω κρίσεις άγχους, επέστρεφα σπίτι μου στις 8.00 και στις 9.00 το βράδυ και η προσωπική μου ζωή πήγε περίπατο. Για περίπου μια ολόκληρη ακαδημαϊκή χρονιά πέρασα τα πάντα. Και τελικά το Μάιο, λίγο πριν τελειώσει χρονιά, τα μάζεψα σιγά σιγά….
Η επόμενη μόνιμη θέση
Για κάποιο λόγο, εκείνοι οι 10 μήνες στο Academy έκαναν τεράστια διαφορά. Το Μάιο του 2016 έκανα αίτηση σε 13 διδακτικές μόνιμες θέσεις στο δήμο του Newham. Έλαβα πρόσκληση σε συνέντευξη απο 12! Ωστόσο δεν πήγα παρά μόνο σε μία, καθότι στην πρώτη μου συνέντευξη μου προσφέρθηκε αμέσως μόνιμη θέση. Μάλιστα, αποφασίστηκε να μην ξεκινήσω το Σεπτέμβρη αλλά αμέσως- εκείνο τον Ιούνιο! Απο τότε μέχρι τώρα -για τα τελευταία 3 χρόνια- βρίσκομαι στην ίδια θέση και στο ίδιο σχολείο (και είμαι ευχαριστημένη απο τη δουλειά μου).
Τι μου έμαθε η εμπειρία μου; Μερικές συμβουλές για εσάς!
- Προσπαθήστε να μη δημιουργήσετε ασυνέχειες στην εργασιακή σας εμπειρία καθότι προκαλούν καχυποψία. Μείνετε- αν γίνεται- για τουλάχιστον 1 χρόνο σε κάθε θέση σας.
- Αν είστε ήδη 2 (ή παραπάνω) χρόνια στην Αγγλία και νιώθετε ότι δε σας χωράει ο τόπος, μη δράσετε απερίσκεπτα. Πριν τα μαζέψετε για Ελλάδα σκεφτείτε- μήπως κάποτε μετανιώσετε που δεν καθίσατε να κλείσετε τα 5 χρόνια σας για να δικαιούστε Βρετανικό διαβατήριο; Αυτό δεν είναι κάτι που ενδιαφέρει όλους τους μετανάστες, αλλά οφείλω να σας το πω.
- Καταρτιστείτε! Ψάξτε όλα τα οικονομικά και δωρεάν courses (δείτε μερικά εδώ), μάθετε το curriculum και παρατηρήστε το πως διδάσκουν άλλοι δάσκαλοι. Μη φοβάστε τον εθελοντισμό.
- Αν κάνετε το βήμα και γραφτείτε με supply agencies, μην κάνετε πίσω λόγω χρημάτων και επιστρέψετε στα Nurseries. Είναι πισωγύρισμα και θα το μετανιώσετε. Εφόσον μπήκατε στο χορό, χορέψτε!
- Αν ο λόγος που δυσκολεύεστε στο supply είναι τα χρήματα, υπάρχουν επιλογές που δε θα σας αναγκάσουν να παρατήσετε το στόχο σας! Δείτε 5 τρόποι για έξτρα εισόδημα στην Αγγλία και Πως να επιβιώσετε με έναν χαμηλό μισθό στο Λονδίνο.
- Να έχετε τεράστια υπομονή. Η μόνιμη πρόσληψη παίρνει χρόνο. Σε εμένα πήρε 2 χρόνια απο τότε που άρχισα να προσπαθώ, ενώ στη συνάδελφο, φίλη και συνδιαχειρίστρια της σελίδας Ηρώ πήρε λίγο παραπάνω. Στο άρθρο της Οδηγός επιβίωσης Supply Teaching θα βρείτε μερικά εξαιρετικά tips για το πως να επιβιώσετε το supply!
- Ανακαλυψτε καποιο εναλλακτικο τροπο να διδάξετε, ο οποιος θα βοηθησει το βιογραφικο σας. Εθελοντικη διδασκαλια ενηλικων στο δημο σας, συμμετοχή σε καποιο Ελληνικό σχολείο κλπ.
Κλείνοντας…
Εδώ σας παραθέτω μερικά σημαντικά άρθρα για να προετοιμαστείτε για συνεντεύξεις και να φτιάξετε ένα competitive βιογραφικό- κάντε κλικ και θα ανοίξουν σε νέο παράθυρο.
